Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟ... Θάβουν τὴν Ἀμφίπολιν!! ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!


Θάβουν τὴν Ἀμφίπολιν μὲ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΤΙΜΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐμπνευσθῇ ἕνας ἀνθελληνικὸς κρατικὸς μηχανισμός, ποὺ θέλει τὸν Ἕλληνα ΔΟΥΛΟ, ἄνευ ταὐτότητος, ἱστορίας, μέλλοντος!!

Δείτε το βίντεο



Θάβουν τὴν Ἀμφίπολιν καὶ μαζὺ πασχίζουν νὰ θάψουν τὴν κοινὴ λογική!!!
Διότι ἕνα μνημεῖον αὐτοῦ τοῦ μεγέθους καὶ αὐτῆς τῆς τόσο προσεγμένης ὑποδομῆς του, κατ’ αὐτοὺς ΔΕΝ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ, διότι θὰ ὑποχρεωθοῦν νὰ …«μετακυλήσουν» τὴν ἱστορία πολὺ πολὺ πίσω!!! Διότι ἐὰν δὲν καταγόμεθα ἀπὸ τοὺς περιφερομένους νομάδες …«περιουσίους» δὲν ἔχουμε λόγο ὑπάρξεως ἐπὶ τοῦ πλανήτου!!!

Σᾶς παρακαλῶ πολύ!!!
Ἀκοῦστε μὲ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ τὸν Ἀστέριο Τζίντζιφο καὶ διαδῶστε, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους, τὶς πληροφορίες ποὺ μοιράζεται μαζύ μας!!!
Εἶναι θέμα Ἐθνικῆς σημασίας!!!




Αὐτὰ ποὺ λέει, ἀποτέλεσμα πολυετοῦς ἐρεύνης, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, πὼς τὸ μνημεῖον εἶναι ἐκεῖ, εἶναι πανάρχαιον καὶ περιμένει νὰ μᾶς συστηθῇ καὶ νὰ τὸ ἀνακαλύψουμε!!! Περιμένει νὰ τὸ ἀνακαλύψουμε διότι εἴπαμε: Ἡ Γῆ πλέον, σὲ ΟΛΟΝ τὸν πλανήτη, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους καὶ τὰ μέσα, ΞΕΡΝΑ Ἑλλάδα!!!  

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πάντα υπέρ της Τουρκίας



Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης 

Έχουμε ήδη αναφερθεί στο αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Τουρκία σε πολιτικό και γεωπολιτικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο διεθνών σχέσεων και Διεθνούς Δικαίου. Μάλιστα, αναφέραμε ότι η επίδειξη δύναμης που κάνει η Τουρκία στην ΑΟΖ της Κύπρου, παραβιάζοντας βάναυσα το Διεθνές Δίκαιο και θέτοντας σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή της πορεία αλλά και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιταλία, την Κορέα, τη Γαλλία και τις 28 χώρες της Ε.Ε., είναι απόδειξη της αδυναμίας και του αδιεξόδου που αναφέραμε παραπάνω.

Επειδή πιστεύουμε ακράδαντα ότι η τύχη και η πορεία ενός τόπου και μιας χώρας του μεγέθους της Κύπρου και της Ελλάδας, με τη συγκεκριμένη γεωγραφική θέση και μέγεθος, ιδιαίτερα κάτω από τις συγκεκριμένες γεωπολιτικές συνθήκες, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δυνατότητα που έχουν οι πολιτικοί και κρατικοί παράγοντες, οι διανοούμενοι, οι δημοσιολογούντες, οι αναλυτές και οι απλοί πολίτες να αναλύουν τα τεκταινόμενα και να προβλέπουν τις εξελίξεις, σχεδιάζοντας αντιστοίχως ανάλογες πολιτικές, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια προσέγγιση στις προοπτικές της Τουρκίας, από την οποία σαφώς απειλούνται η Κύπρος και η Ελλάδα.

Η Τουρκία αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής ασφάλειας της Δύσης και των ΗΠΑ στην περιοχή της Βαλκανικής, της Λεκάνης του Εύξεινου Πόντου, του Καυκάσου, του Ιράν, της Μεσοποταμίας, της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. Για να εξυπηρετήσει δε στρατηγικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου χρησιμοποιήθηκε στην Κύπρο το 1974 και στο Αιγαίο, στις αλλεπάλληλες κρίσεις που ξέσπασαν από τη δεκαετία του ’70 και εντεύθεν.

Ολα αυτά τα χρόνια η στήριξη της Δύσης βοήθησε την Τουρκία αφενός μεν να διαχειρίζεται τις σχέσεις της με την Κύπρο και την Ελλάδα από σαφώς πλεονεκτική θέση, από θέση ισχύος, αφετέρου δε να κρατά υπό πίεση και σχετικό έλεγχο μια σειρά από ζητήματα, που αποτελούν το καθένα και όλα μαζί την αχίλλειο πτέρνα της, με κορυφαίο το Κουρδικό και στη συνέχεια το Αλεβιτικό.

Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται μια χαρακτηριστική αλλαγή σε αυτά που περιγράφηκαν παραπάνω. Η Ουάσινγκτον δεν παρέχει πλέον τη στήριξη που παρείχε επί δεκαετίες στην Αγκυρα ούτε στο Κυπριακό ούτε στο ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών της Ελλάδας αλλά ούτε και στο Κουρδικό.

Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τους λόγους, αν δηλαδή η Ουάσινγκτον άλλαξε τη στάση της λόγω της πολιτικής που ακολουθεί η Αγκυρα σε μια σειρά από ζητήματα αλλά και λόγω της στρατηγικής που έχει, δηλαδή να καταστεί μια παγκόσμια δύναμη ισότιμη με τις ΗΠΑ, ή εάν η τουρκική κυβέρνηση ακολουθεί τις συγκεκριμένες πολιτικές για να ξεπεράσει τα προβλήματα που θα προκύψουν από την αλλαγή στάσης της Ουάσινγκτον. Αυτό είναι κάτι σαν το άλυτο δίλημμα αν η κότα έκανε το αβγό ή το αντίστροφο.

Πάντως, αν θέλαμε να συνοψίσουμε την αλλαγή στάσης της Ουάσινγκτον στο Κυπριακό, αυτή συνίσταται στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν διά της Noble Energy στα ενεργειακά της Κύπρου και στην αναγνώριση του δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται την ΑΟΖ της, θέση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις και την πρακτική που ακολουθεί η Αγκυρα. Επίσης, η καταδίκη των «28» της Ε.Ε. ίσως να μην είχε εκδοθεί αν αντιστρατευόταν τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον.

Οσον αφορά τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας, το γεγονός ότι προχωρούν απρόσκοπτα οι διαδικασίες εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Ιόνιο αλλά και το Λιβυκό πέλαγος (στις θαλάσσιες περιοχές νότια της Κρήτης) αποτελεί περίπου απόδειξη ότι τουλάχιστον δεν υπάρχει αντίδραση από την Ουάσινγκτον, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά από το 1974. Να υπογραμμίσουμε ότι οι διαδικασίες αυτές οδηγούν σε ντε φάκτο ανακήρυξη της ΑΟΖ στις προαναφερθείσες περιοχές. Επίσης να υπενθυμίσουμε ότι στις περιοχές αυτές βρίσκεται η Γαύδος, την οποία διεκδικούσε η Τουρκία και μάλιστα στα ΝΑΤΟϊκά φόρα, όπου, ως γνωστόν, δύσκολα κουνιέται ακόμα και φύλλο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ουάσινγκτον.

Φυσικά παραμένει εκκρεμές το ζήτημα του Αιγαίου, για το οποίο θα δούμε σε επόμενες φάσεις αν οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να κρατούν την ίδια στάση, υποστηρίζοντας σκανδαλωδώς την Τουρκία. Εχουμε άποψη γι’ αυτό, όμως προς το παρόν δεν την κοινοποιούμε.

Οσο για τα ερωτήματα σε τι συνίσταται η αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό και τι συνέπειες θα έχει αυτό στην πορεία της Τουρκίας, αλλά και στα Ελληνοτουρκικά, θα τα εξετάσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.

Τουρκία: Από την αυτοκρατορία στο… πλιάτσικο



Γράφει ο Πέτρος Μακρής 

Η, με δημοκρατικές διαδικασίες (εκλογές) ανατροπή του νεοκεμαλισμού από τον… «ήπιο» ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, στη γειτονική Τουρκία, χαιρετίστηκε πριν από λίγα χρόνια από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως μία ζωοδότειρα πνοή, στον ασφυκτικό μιλιταρισμό των νεοτούρκων.
Σε ένα στρατοκρατικό καθεστώς, με κοινοβουλευτικά ενεργούμενα, που, εν ονόματι του αναμορφωτή της νεότερης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ κατηύθυνε, από το 1922 μέχρι και τις 9/2/2003, τις πολιτικές εξελίξεις στο γείτονα χώρα. Άλλοτε με εναλλασσόμενες, με εκλογές και άλλοτε με δικτατορικές παρενθέσεις, κυβερνήσεις.

Ελάχιστοι οσμίζονταν ότι πίσω από την εικόνα του καταλύτη της νεοκεμαλικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, Ερντογάν, εκκολάπτεται μία μορφή επίδοξου νεοθωμανισμού και μάλιστα με μουσουλμανικό κρατικό μανδύα.
Όπως επίσης, ελάχιστοι υποπτεύονταν, ότι το σήμα κατατεθέν της γυναικείας υποταγής (μαντίλα) θα περιφερόταν, από τη σύζυγο του Ερντογάν με μοντέρνο ντιζάιν, εντός και εκτός Τουρκίας, σαν ένα είδος ισλαμικού… «Τίμιου Σταυρού», στα πλήθη της γείτονος, που ζητούσαν μία (ας πούμε) ρεβάνς, για την κατάλυση, από τον Ατατούρκ, του κλέους της ιεροκρατικής οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η λέξη «γκιαούρ» (άπιστος), που ήταν το τουρκικό φόβητρο, ο μπαμπούλας για τους υποτελείς λαούς της ορθόδοξης χριστιανικής ομοδοξίας, στη Βαλκανική, για πάνω από 400 χρόνια, επανέρχεται σήμερα, από το ηγετικό ιμπεριαλιστικό ιεροκρατικό δίδυμο Ερντογάν – Νταβούτογλου, ως φόβητρο κατά των Κούρδων, των Αλεουιτών και άλλων αιρέσεων, όπως επίσης και κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της Συρίας.

Και με μία διπλωματική κουτοπονηριά, αλλά και περισσή ματαιότητα και αλαζονεία το ίδιο δίδυμο χτίζει παλάτια πάνω στην άμμο, ή ορθότερα στο ρημαδιό της made in ΝΑΤΟ «αραβικής άνοιξης», περιμένοντας αυτομολήσεις των φονταμενταλιστών ισλαμιστών της βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής ενδεχομένως και του μουσουλμανικού τόξου της πρώην ΕΣΣΔ, σε μία «αυτοκρατορία», που μόνον τις μισθοφορικές δολοφονικές διεθνείς μπριγάδες των πλιατσικολόγων τζιχαντιστών θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως εμπροσθοφυλακή.

Η πρώτη πρόβα πλιάτσικου, αλλά με αμιγώς τουρκικό εξοπλισμο, ήδη άρχισε στην πετρελαιοφόρα θαλάσσια Κυπριακή ΑΟΖ. Και η μέχρις εσχάτων αλαζονεία, τόσο του θεομπαίχτη Ερντογάν όσο και του παμπόνηρου δολιχοκέφαλου πανεπιστημιακού καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου, παραμένει αναπάντητη από τη Βρετανία που φρενάρει μία ομόφωνη απόφαση της ΕΕ για την δια παντός μέσου αποβολή από την Κυπριακή ΑΟΖ ενός επίδοξου Αττίλα 3.

Και η απόφαση αυτή προφανώς εδραιώνεται στο αμάχητο επιχείρημα, ότι η κυπριακή ΟΖ είναι μέρος της επικράτειας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία αναισχύντως ζητεί να μπει ως άλλος Δούρειος Ίππος το σημερινό κακέκτυπο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς…

Η «Αυτοκρατορία» κλιμακώνει την επίθεση στον Ελληνισμό



Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος 

Πού κρύφτηκαν το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και η Αεροπορία; Σε τι ακριβώς χρησιμεύουν τα πολεμικά μας σκάφη και αεροπλάνα –πιο ακριβά από το βάρος τους σε χρυσάφι-, αν τη στιγμή που η Τουρκία προκαλεί στην Κύπρο εξαφανίζονται από προσώπου Γης!
Μόνο για «μίζες» και εξάρτηση χρειαζόμαστε αυτή την τεράστια, πανάκριβη στρατιωτική μηχανή, που δεν θέλουμε όχι να χρησιμοποιήσουμε, αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί, αλλά ούτε καν να επιδείξουμε;

Δεν εννοούμε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να αναλάβουν σε αυτή τη φάση τη manu military ανακοπή των τουρκικών «δραστηριοτήτων» στις Κυπριακές θάλασσες. Εννοούμε ότι, για να μην χρειαστεί να το κάνουν αύριο, θα έπρεπε σήμερα να «δείχνουν τη σημαία τους» στην Κύπρο και να συντηρούν έναν βαθμό αβεβαιότητας στον αντίπαλο. 
Ισραηλινοί, Ρώσοι, Βρετανοί, αλωνίζουν στις κυπριακές θάλασσες, Γερμανοί και Γάλλοι χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο «Ανδρέας Παπανδρέου» (θα τρίζουν τα κόκαλα του μακαρίτη). Μόνον οι Έλληνες απουσιάζουν από την περιοχή. Τα βλέπει αυτά η Άγκυρα και έτσι που πάμε θα στείλει αλεξιπτωτιστές στο Σύνταγμα…

Η παθητικότητα έναντι της τουρκικής επιθετικότητας και της παρασκηνιακής αμερικανικής ανοχής –αν όχι παρότρυνσης- προς την Άγκυρα θα αυξήσει, δεν θα μειώσει τα προβλήματα Αθήνας και Λευκωσίας και, πολύ φυσιολογικά, θα αποθρασύνει την Άγκυρα.
Μακροχρόνια συνιστά στρατηγική αναδίπλωση από την Ανατολική Μεσόγειο, είδος «γεωπολιτικής αυτοκτονίας» του Ελληνισμού. Η Ελλάδα παραιτείται από τα τεράστια πλεονεκτήματα που της δίνει η στρατηγική θέση της Κύπρου για τη δική της άμυνα, όχι όμως από τα προβλήματα που αναπόφευκτα της δημιουργεί η κυπριακή άμυνα!

Απανωτά τα χτυπήματα
Η παραβίαση της Κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία συνιστά τη σοβαρότερη έμπρακτη επιβουλή κατά της κυπριακής κυριαρχίας μετά την εισβολή του 1974. Η μη ουσιαστική αντίδραση του Ελλαδικού και Κυπριακού πολιτικού προσωπικού όπως και των δύο κρατών –και της ΕΕ- διευκολύνει την περαιτέρω κλιμάκωση της εξωτερικής πίεσης, που θα μπορούσε να συνδυαστεί και με οικονομικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και να χρησιμοποιηθεί αύριο για να εκβιαστεί μία τυχόν «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση σε Αθήνα ή Λευκωσία, αν υπάρξει.
Γι αυτό και τα συμβαίνοντα συνιστούν έμμεση πλην σαφή προειδοποίηση και στην Κουμουνδούρου. Για να μπορέσει να αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα και, μάλιστα, στις σημερινές τραγικές συνθήκες, αμφισβητώντας τους νεοαποικιακούς δεσμούς των Μνημονίων, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διαθέτει πολύ επεξεργασμένη εξωτερική και διεθνή πολιτική και σε βάθος αίσθηση του διεθνούς περιβάλλοντος. Αλλιώς δεν θέλουμε ούτε να φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί.
Η επίθεση στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι η τέταρτη μείζων επίθεση στην ανεξαρτησία, κυριαρχία και κρατική του υπόσταση που δέχεται ο ελληνικός λαός μετά το 2010.
Πρώτη ήταν η Δανειακή και το Μνημόνιο.
Δεύτερη το PSI και το αγγλικό δίκαιο.
Τρίτη η επίθεση κατά των Κυπριακών τραπεζών και το Κυπριακό Μνημόνιο.
Με τα πρώτα τρία «χτυπήματα» ο ελληνικός λαός παραιτήθηκε του μεγαλύτερου μέρους των δικαιωμάτων που διαθέτουν τα σύγχρονα κράτη, εισερχόμενος ταυτόχρονα σε κοινωνικο-οικονομική «σπείρα θανάτου» και διαδικασία υποδούλωσης / αποικιοποίησης.
Η επίθεση στην Κυπριακή ΑΟΖ σηματοδοτεί το πέρασμα από την καθαρά οικονομική στη γεωπολιτική επίθεση κατά του ελληνικού χώρου, του ελληνικού έθνους – κράτους και του πολλαπλώς αλληλοεξαρτώμενου με αυτό Κυπριακού κράτους.

«Καρπαζιές» από τους… προστάτες
Από τις αντιδράσεις Ουάσιγκτον – Λονδίνου και των εντεταλμένων δορυφόρων τους στη «Νέα Ευρώπη» (Φινλανδία, Σουηδία, Ουγγαρία) έγινε τελείως φανερό ότι η Άγκυρα δεν κινείται μόνη της, ενθαρρύνεται από τον άξονα των «ναυτικών δυνάμεων» (με την ανοχή –τουλάχιστον- της «Αυτοκρατορίας του Χρήματος»).
Αυτό πια δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, εντούτοις αρκετοί αναλυτές του «πατριωτικού χώρου» το αποδίδουν αποκλειστικά στις τακτικές των ΗΠΑ να εξασφαλίσουν την τουρκική συμμαχία κατά του «Ισλαμικού Κράτους» και όχι στις αμερικανικές επιδιώξεις στην Κύπρο.

Μία τέτοια ερμηνεία θέλει να αποσιωπήσει το γεγονός ότι, πολύ προτού υπάρξει οποιοδήποτε «Ισλαμικό Κράτος», ΗΠΑ και Βρετανία ενθάρρυναν διαχρονικά την Τουρκία προκειμένου να αποκτήσουν αυτοί και όχι βέβαια να τον δώσουν στην Άγκυρα, τον έλεγχο της Κύπρου.
Αυτή την επιδίωξη εξυπηρέτησαν, άλλωστε, το οργανωμένο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα και η εισβολή του 1974, μετά η αποικιακή παγίδα του Κίσινγκερ («διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία») που κατάπιαν αμάσητη –αν όχι με ενθουσιασμό- Αθήνα και Λευκωσία, όπως και οι τρομερές πιέσεις να περάσει το Σχέδιο Ανάν το 2004.

Δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι ταυτόχρονα Έλληνας πατριώτης και φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών. Να θυμίσουμε τώρα ότι προ μερικών εβδομάδων η κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη χαρακτήριζε την Αμερική «στρατηγικό εταίρο»;

Η επιδίωξη όσων ενθαρρύνουν την Τουρκία στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι να επαναφέρουν μία παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν κι αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα θα έχουν οι διακοπείσες διαπραγματεύσεις Αναστασιάδη – Έρογλου αν ευοδωθούν, γι αυτό και δεν καταλαβαίνουμε από πού συμπεραίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι σκοπός της Τουρκίας είναι να τορπιλίσει τις διαπραγματεύσεις!
Φυσικά, η παραμένουσα αντίδραση των Κυπρίων πολιτών στην κατάλυση του κράτους τους, ενδέχεται να ενεργοποιήσει και το plan B του διεθνούς παράγοντα, που είναι η προτιμώμενη λύση της Άγκυρας, τα «δύο κράτη» που ανέφερε ο Νταβούτογλου. Με μία σημαντική, βέβαια, διευκρίνιση: ότι δεν θα επιτραπεί ποτέ στο ελληνικό κράτος που θα προκύψει να ασκήσει τα δικαιώματα πλήρως ανεξάρτητου κράτους.

Η διχοτόμηση («ταξίμ») δεν ήταν ποτέ κεντρική επιδίωξη του αγγλοαμερικανικού παράγοντα στην Κύπρο. Χρησιμοποιήθηκε διαχρονικά από Λονδίνο και Ουάσιγκτον όχι για να πραγματοποιηθεί η ίδια, αλλά για να ματαιωθούν δι αυτής τα δικαιώματα της συντριπτικής Ελληνικής πλειοψηφίας του κυπριακού πληθυσμού. Η προτιμητέα λύση του «διεθνούς παράγοντα» ήταν πάντα και παραμένει ο «ζουρλομανδύας» («διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία»), μία λύση που θα ακυρώνει την πλήρη ελληνική ή τουρκική κυριαρχία και θα ξανακάνει την Κύπρο αποικία της Αγγλίας, της Αμερικής και των διεθνών τραπεζών (που, σημειωτέον, αποκτούν ήδη τον έλεγχο του Κυπριακού τραπεζικού τομέα).
Αν τυχόν πηγαίναμε τελικά σε διχοτόμηση υπό τις παρούσες συνθήκες και αγγλο-αμερικανική εποπτεία, η διχοτόμηση αυτή δεν θα ήταν πλήρης, δεν θα απέδιδε, δηλαδή, «κανονικό» ελληνικό κράτος στην Κύπρο χωρίς δουλειές και περιορισμούς. Θα είχαμε όλα τα μειονεκτήματα χωρίς κανένα από τα πλεονεκτήματα της διοχτόμησης.

Το καταπληκτικό με την πολιτική των κυβερνώντων σε Ελλάδα και Κύπρο είναι ότι ευθυγραμμίζονται σε όλα τα θέματα τα desiserata των οικονομικών και γεωπολιτικών «προστατών», παίρνοντας σε αντάλλαγμα μόνο οικονομικές και γεωπολιτικές «καρπαζιές» από αυτούς. 
Να πάρουμε πυραύλους εδάφους – θαλάσσης από τη Ρωσία, προτείνει αίφνης η συμπαθής «Κερυνειώτικη Ηχώ». Πώς όμως μπορούμε να το κάνουμε αυτό, όταν εμείς οι ίδιοι επιβάλαμε εμπάργκο στον εαυτό μας, δεσμευόμενοι δια των κυρώσεων να μην αγοράσουμε όπλα που χρειαζόμαστε από τη Μόσχα;

Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα της αδυναμίας στοιχειώδους οικονομικής και γεωπολιτικής άμυνας του ελληνικού έθνους ως αποτέλεσμα της ξένης εξάρτησης και της πολιτικής διαρκούς υποτέλειας. Μόνο μία πολιτική που θα ανέτρεπε αυτό το καθεστώς θα μπορούσε να διακόψει την πορεία καταστροφής / αποικιοποίησης του ελληνικού λαού. Ζητείται πολιτική δύναμη να κάνει κάτι τέτοιο!

ΣΥΡΙΖΑ και Κυπριακό
Για να επανέλθουμε στο ζήτημα που θέσαμε παραπάνω, τυχόν αμφισβήτηση της μνημονιακής πορείας από τον ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει διασαφήνιση των βασικών παραμέτρων της εξωτερικής – αμυντικής πολιτικής αυτού του κόμματος. Ποια είναι π.χ. η θέση του στο Κυπριακό; Θέλει επαναφορά του Σχεδίου Ανάν ή την απορρίπτει;
Η Ελλάδα χρειάζεται επίσης ριζική τροποποίηση του αποτρεπτικού της δόγματος, ώστε να δημιουργεί μείζονα αβεβαιότητα στην Τουρκία για την ελληνική απάντηση σε περίπτωση κρίσης. Εννοείται ότι για να έχουν νόημα αυτά πρέπει να συνοδεύονται από εκείνες τις συμπεριφορές που θα το καθιστούσαν πειστικά, όπως και από πλήρως αναβαθμισμένη επαναφορά του ενιαίου αμυντικού δόγματος.
Χρειάζεται, επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεχάσει ενδεχόμενες ψευδαισθήσεις για τον πιθανό ρόλο ΔΝΤ και ΗΠΑ.

Το «δόγμα» Ελλάδας και Κύπρου σήμερα είναι το «δώσ’ τα όλα στους ξένους», «κάνε ό,τι σου λένε οι Δυτικοί», «σφάξε με αγά μου, ν’ αγιάσω». Ελλάδα και Κύπρος διαλύονται μπροστά στα μάτια μας υπό την συνδυασμένη πίεση «Αγορών», ΕΕ, ΝΑΤΟ, Γερμανίας και ΗΠΑ. 
Τα δύο κράτη μοιάζει να στερούνται πολιτικού προσωπικού στοιχειωδώς ικανού να κυβερνήσει υπερασπιζόμενο τα πιο αυτονόητα δικαιώματα του ελληνικού λαού. Υπάρχει πολιτική δύναμη να αμφισβητήσει τέτοια πορεία, να αποτρέψει περαιτέρω καταστροφές;

ΗΠΑ: Φέρτε πισω τον Καραμανλη και τους Ρώσους”! Τωρα καταλαβαίνουν την ολέθρια πολιτικη της συμμορίας Κλιντον…


Αμερικανογερμανικός πόλεμος για τα κοιτάσματα της Κύπρου
- Προσέγγιση Ελλάδας-Ρωσίας με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον
- Οι Τούρκοι ξεφεύγουν – Θέμα χρόνου το θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο;
- Ώρα ευθύνης για τις τράπεζες
- Το τελευταίο του χαρτί παίζει ο Αντώνης Σαμαράς

Προσέγγιση Ελλάδας – Ρωσίας με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον…
Κρύφιος πόλεμος μαίνεται ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου. Αθόρυβα και στο περιθώριο των ανταγωνισμών της διεθνούς διπλωματίας, οι δύο οικονομικές υπερδυνάμεις, χρησιμοποιώντας θεμιτά κι αθέμιτα μέσα, προσπαθούν να δημιουργήσουν το κατάλληλο περιβάλλον για την εξυπηρέτηση των στόχων τους στη «γειτονιά μας». Στη δίνη του κυκλώνα βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Κύπρος, που προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί.
Δύο σημαντικά περιστατικά του πρόσφατου παρελθόντος τα οποία δεν αναγνώστηκαν, καταπώς φαίνεται, με την αξία που τους αναλογούσε υποδεικνύουν στα «Επίκαιρα» πηγές από την Κύπρο…
Στο ιδιόρρυθμο, χαοτικό σύστημα που διαμορφώνεται στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να επιδιώκουν την είσοδο ενός έμμεσου σταθεροποιητικού παράγοντα που θα επιτύγχανε την ανάσχεση των τουρκικών αυτοκρατορικών φιλοδοξιών και θα διατηρούσε την Τουρκία στη δυτική αρχιτεκτονική ασφαλείας. Ο παράγοντας αυτός είναι η Ρωσία και η χώρα που μπορεί να την «κατεβάσει» στην Ανατολική Μεσόγειο η Ελλάδα.

Ισχυρό σοκ για την Ε.Ε. – ΗΠΑ τα νέα μέτρα Πούτιν

Ισχυρό σοκ για την Ε.Ε. – ΗΠΑ τα νέα μέτρα Πούτιν

Νέα αντiμετρα κατά  ΗΠΑ – Ε.Ε. αυτή τη φορά πιο σκληρά, εισηγούνται στον πρόεδρο Πούτιν ως απάντηση των κυρώσεων που επέβαλε η Δύση κατά της Ρωσίας. Μεταξύ όσων εισηγούνται τα σκληρότερα μέτρα μεσούντως του χειμώνα στη βόρεια Ευρώπη, είναι και ο ρωσικός γίγαντας της ενέργειας Rosneft. Είναι η εταιρία που προμηθεύει το 30%-70% του φυσικού αερίου και πετρελαίου που καταναλώνουν τα κράτη της Ε.Ε.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Kommersant ο επικεφαλής της Rosneft στο πακέτο των σκληρών προτάσεων που παρέδωσε στον πρόεδρο Πούτιν, ζητάει την πλήρη προπληρωμή στο 100% της τιμής, για τις παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου στις χώρες της Ε.Ε. καθώς και την αναστολή των εργασιών της Gazprom για τον αγωγό South Stream και τη στροφή στους αγωγούς της ρωσικής Άπω Ανατολής και της Σιβηρίας.
Είναι ξεκάθαρο ότι  και μόνον αυτό το μέτρο, θα προκαλέσει τεράστιο οικονομικό σοκ στις βιομηχανίες αλλά και στον παραγωγικό ιστό των χωρών της Ε.Ε. και στη συνέχεια το κόστος θα το πληρώσουν οι Ευρωπαίοι καταναλωτές και αυτό γιατί: στην τρέχουσα συγκυρία η πλειοψηφία των χωρών της Ε.Ε. στην καλύτερη των περιπτώσεων αντιμετωπίζει το φάσμα της ύφεσης και στη χειρότερη αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, ενώ η ρευστότητα αποτελεί μείζον αν όχι το κορυφαίο πρόβλημα στο σύνολο των χωρών της Ε.Ε.
Η δε αναστολή των εργασιών του αγωγού South Stream θα προκαλέσει νέο ισχυρό πονοκέφαλο ειδικά στις μεγάλες βιομηχανικές χώρες όπως Ιταλία, Γερμανία οι οποίες είναι βασικοί μέτοχοι της εταιρίας που θα εκμεταλλεύεται τον αγωγό φυσικού αερίου. Σε αδιέξοδο ωστόσο θα βρεθούν και οι χώρες όπως η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Σλοβενία, Τσεχία, οι οποίες είναι εξαρτημένες από τον αγωγό της Ουκρανίας και πρέπει να αναμένουν την επίλυση του ουκρανικού ζητήματος.
Όπως αναφέρει ο επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας, οι προτάσεις έχουν στόχο να στηριχθεί η οικονομία της χώρας αλλά και να «εισπράξουν» τον αντίκτυπο και οι δυτικές χώρες που υπέγραψαν τις κυρώσεις!
Μπλόκο στα δάνεια
Ωστόσο, ο ρωσικός πετρελαϊκός και ενεργειακός κολοσσός Rosneft, ο οποίος περιλαμβάνεται επίσης στη «μαύρη λίστα» της Δύσης, όπως αναφέρει η εφημερίδα Kommersant, προτείνει επίσης στον Ρώσο πρόεδρο μεταξύ άλλων:
1) να μπλοκάρουν οι αποπληρωμές δανείων που έχουν λάβει αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες από ρωσικές ενεργειακές εταιρείες, χωρίς την έγκριση της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας 2) πιθανή προσωρινή κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στις ΗΠΑ, ή χώρες της Ευρώπης, ή σε πολίτες της Δύσης που ζουν στην Ρωσία, έως ότου εξασφαλιστεί η εκπλήρωση των συγκεκριμένων συμβολαίων 3) μορατόριουμ στην εισαγωγή ειδικού εξοπλισμού για πετρελαϊκά πρότζεκτ και έργα φυσικού αερίου, η χρήση των οποίων απαγορεύεται επίσης λόγω των κυρώσεων. Επίσης τον περιορισμό της συνεργασίας στα ρωσικά διαστημικά πρότζεκτ του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και την απαγόρευση αποθήκευσης ραδιενεργών αποβλήτων που προέρχονται από τις ΗΠΑ και από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο μεταξύ, οι νέες αυτές εξελίξεις βρίσκουν τη Ρωσία με πολύ καλά νέα στο επίπεδο του επιχειρείν, καθώς σύμφωνα με τη σχετική έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, σημειώνει εντυπωσιακή βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος. Την κατατάσσει στην 62η θέση της φετινής λίστας αξιολόγησης για την νέα επιχειρηματικότητα «Doing Business», από την 92η θέση που ήταν το 2013.
Τότε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, είχε δηλώσει ότι η Ρωσία φιλοδοξεί να μπει έως το 2020 στις 20 χώρες με τις πιο ευνοϊκές συνθήκες στην επιχειρηματικότητα. Η ετήσια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας προσμετρά όλες τις παραμέτρους που συνθέτουν την ανάπτυξη του επιχειρείν σε 189 χώρες σε όλον τον κόσμο.
Στη χρυσή πεντάδα των «επιχειρηματικών παραδείσων» παραμένει πρώτη η Σιγκαπούρη, ακολουθούμενη από την Νέα Ζηλανδία, το Χονγκ Κονγκ, την Δανία και την Νότιο Κορέα. Οι 189 χώρες αξιολογούνται βάση των επιχειρηματικών κανονισμών που τις διέπουν, σε σύγκριση με τις βέλτιστες παγκόσμιες πρακτικές.

Τον Ιανουάριο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στη Μόσχα - Υπογραφές για πολιτικο-οικονομική και αμυντική συνεργασία - Αγκάθι η «Ανδρέας Παπανδρέου»;



- Με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντως οργανώνεται η επίσημη επίσκεψη του ΠτΔ στην Μόσχα
- Αναμένεται να υπογραφούν 4 συμφωνίες: 1.) Άμυνα, Οικονομία, Παιδεία, Δικαιοσύνη
- Κρίσιμο το ερώτημα η αντίδραση της Λευκωσίας αν επαναδιατυπωθεί ρωσικό αίτημα για την 'ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ'
- Η επαναπροσέγγιση με την Μόσχα εντάσσεται στο πλαίσιο διαμόρφωση διπλωματικών συμμαχιών αντίβαρο στις τουρκικές προκλήσεις

Για τον Ιανουάριο τοποθετείται η επίσημη επίσκεψη του ΠτΔ με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ αναμένεται κατά την διάρκειά της να υπογραφούν σειρά σημαντικών συμφωνιών που αφορούν στην Άμυνα, την ασφάλεια, την οικονομία και πολιτικοδιπλωματικά ζητήματα

Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους Λευκωσία και Μόσχα οργανώνουν την επίσκεψη με εντατικούς ρυθμούς.

Οι ίδιοι κύκλοι αναφέρουν ότι κατά την επίσκεψη του ΠτΔ αναμένεται να υπογραφούν σημαντικές συμφωνίες σε πολιτικό, οικονομικό, νομικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Είναι σαφής άλλωστε η  πρόθεση της Μόσχας να περιφρουρήσει την αναβαθμισμένη ναυτική παρουσία της, λόγω της κρίσης στην Συρία, έναντι των τουρκικών μεθοδεύσεων στην Ν.Α. Μεσόγειο, αλλά και στην κυπριακή ΑΟΖ. Σε αυτό το επίπεδο τα συμφέροντα Λευκωσίας και Μόσχας συμπλέουν, καθώς και οι δύο χώρες προσδοκούν σε ανάσχεση της καθόδου του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην Ν.Α. Μεσόγειο.

Από την άλλη πλευρά, η Λευκωσία έχοντας διασφαλίσει την εύνοια των ΗΠΑ, δραστηριοποιείται πλέον προς την κατεύθυνση της δημιουργίας σύνθετων περιφερειακών συμμαχιών, όπως με το Ισραήλ και την Τριμερή με Αίγυπτο και Ελλάδα, αλλά και σε διεθνές επίπεδο με την Ρωσία και την Γαλλία. Σε αυτή την προσπάθεια η επαναπροσέγγιση με την Μόσχα αποτελεί πρωτεύοντα στόχο.

Κρίσιμο παραμένει ωστόσο το ερώτημα τι θα πράξει η Λευκωσία, σε περίπτωση που επαναδιατυπωθεί το ρωσικό αίτημα για παραχώρηση χρήσης της βάσης Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο, κάτι το όποιο η Λευκωσία είχε αρνηθεί.

ΟΙ ΤΟΜΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ

Με δεδομένη τη πρόθεση των δύο πλευρών να αποδώσουν στην επίσκεψη τον τόνο ότι οι διμερείς σχέσεις αναβαθμίζονται σε ένα ευρύτερο φάσμα, θεωρείται σχεδόν βέβαιη η υπογραφή τουλάχιστον τεσσάρων συμφωνιών στους παρακάτω τομείς:

Πρωτεύουσας σημασίας θα είναι η υπογραφή μιας αμυντικής συμφωνίας, η οποία θα προϋποθέτει παροχή διευκολύνσεων εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας προς την Ρωσική Ομοσπονδία. Εδώ εντάσσεται και το ερώτημα του κατά πόσον θα επαναδιατυπωθεί το αίτημα για χρήση της αεροπορικής βάσης Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο.

Με φόντο το ευρωπαϊκό εμπάργκο που έχει επιβληθεί στην Ρωσία λόγω της στρατιωτικής αναμέτρησης στην Ανατολική Ουκρανία, πρόκειται να υπογραφεί συμφωνία στα της οικονομίας, ενώ αυτής θα υπάρξει προπαρασκευαστική συνάντηση της μεικτής υπουργικής επιτροπής Ρωσίας- Κύπρου.

Επίσης αναμένεται να υπάρξει υπογραφή συμφωνίας για θέματα που άπτονται της παιδείας, μέρος της οποίας θα αφορά στην αναγνώριση πτυχίων.

Τέταρτον, ενδέχεται να υπογραφεί συμφωνία για θέματα που άπτονται του τομέα της Δικαιοσύνης.

Μήνυμα Γερουσίας ΗΠΑ σε Ερντογάν: «Αποσυρθείτε άμεσα από την ΑΟΖ της νήσου»



Με επιστολή του προς τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ο πρόεδρος της επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων, της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ, εκφράζει την βαθιά του ανησυχία για το ζήτημα της παράνομης εισβολής της Τουρκίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρο και τον καλεί να εγείρει το θέμα προς τον Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, κατά την επικείμενη επίσκεψή του στην Αγκυρα.

Ο Αντιπρόεδρος Μπάιντεν αναμένεται να επισκεφθεί την Τουρκία στις 20 Νοεμβρίου, μετά το Μάρόκο και την Ουκρανία.
«Η συνεχιζόμενη και δραματική κλιμάκωση των γεγονότων από την Τουρκία απαιτεί άμεση απάντηση», γράφει ο γερουσιαστής Μενέντεζ, που προτρέπει τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν να ζητήσει από τον Ερντογάν «άμεση απόσυρση από την ΑΟΖ της νήσου».

«Οι Κύπριοι χρειάζονται τη σθεναρή φωνή σας για το θέμα αυτό, για να προτραπεί ο πρόεδρος Ερντογάν να αποσυρθεί από την ΑΟΖ της Κύπρου, έτσι ώστε οι συνομιλίες για την επανένωση να επαναληφθούν. Η ενεργός συμμετοχή σας στο κυπριακό δημιούργησε νέες ελπίδες για τις συνομιλίες, οι οποίες τίθενται σε κίνδυνο από τις παράνομες προκλήσεις της Τουρκίας στην Κύπρο», γράφει στην επιστολή του ο γερουσιαστής Μενέντεζ.

Στην επιστολή του ο πρόεδρος της επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας παραθέτει τις τουρκικές ενέργειες που οδήγησαν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στην απόφαση να αναστείλει την συμμετοχή του στις συνομιλίες.

«Όπως γνωρίζετε, η Τουρκία κατέχει το βόρειο τμήμα της Κύπρος για 40 χρόνια, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, έχοντας παρεμποδίσει ενεργά στο διάστημα αυτό τα δικαιώματα του κυπριακού λαού να επωφεληθεί από τους φυσικούς πόρους της χώρας του, και έχει παρατείνει την ταλαιπωρία του, με την υποστήριξη της αδιαλλαξίας των τουρκοκυπριακών θέσεων, σ’ όλες τις προηγούμενες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις».

Ο Ρόμπερτ Μενέντεζ αναφέροντας ότι η Ε.Ε. και τα Ηνωμένα Εθνη έχουν δημόσια καταδικάσει τις ενέργειες της Τουρκίας, επισημαίνει στον αντιπρόεδρο Μπάιντεν ότι «οι ΗΠΑ πρέπει να συνταχθούν με τη διεθνή κοινότητα καλώντας την Τουρκία να αποσυρθεί άμεσα από την διεθνώς αναγνωρισμένη ΑΟΖ της Κύπρου και να συμφωνήσει να εργαστεί για μία τουρκοκυπριακή θέση που θα επιδιώκει τη δημιουργία διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως συμφωνήθηκε στο Κοινό Ανακοινωθέν του Φεβρουαρίου».

Καταλήγοντας, η επιστολή του γερουσιαστή Μενέντεζ υπενθυμίζει στον αντιπρόεδρο Μπάιντεν τη δέσμευσή του να υποστηρίξει τους Ελληνοκύπριους και του Τουρκοκύπριους στις προσπάθειες τους να επιτύχουν αυτό το στόχο και εκφράζει την πεποίθηση ότι θα μεταφέρει το μήνυμα αυτό στον Ταγίπ Ερντογάν, ώστε να μπορέσουν οι δύο πλευρές να επανεμπλακούν σε έντιμες και παραγωγικές διαπραγματεύσεις.

Αργά το απόγευμα σήμερα αναμένεται να λάβει χώρα τηλεφωνική επικοινωνία του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν με τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη.

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ.



Είδα οτι λόγω της οικονομικής κρίσης έφυγα απο την Ελλάδα και πήγα στην Γερμανία. Βρήκα δουλειά σε ένα εργοστασιάκι. Κάθε μέρα σπίτι – δουλειά , δουλειά- σπίτι. Μεροδούλι – μεροφάϊ. Αλλά ήμουν ξένοιαστος. 
Κολλούσα και ένσημα. Το βράδυ έβλεπα τηλεόραση.
Την Κυριακή αγόραζα εφημερίδα.

Στην χώρα μου εγκαταστάθηκαν κάτι μαυροφορεμένα ανθρωπάκια με μπούκλες τις φαβορίτες. Τους έβλεπα (στην τηλεόραση) που πανηγύριζαν. Νομίζω επειδή πήραν την χώρα απο τους ιδιοκτήτες της χωρίς πόλεμο και χωρίς να κοπιάσουν καθόλου. 

Εγώ όμως ήμουν ασφαλής.
Είχα μισθό. Είχα ένσημα. 

Τα χρόνια πέρασαν και βγήκα στην σύνταξη. Τώρα πήγαινα κάθε μέρα στο καφενείο.
Ήσυχη ζωή. Ασφάλεια.
Πού και πού θυμόμουνα το ηλιόλουστο χωριό μου στην πατρίδα. Τις ελιές μας και τα αμπέλια. 
Την μυρωδιά του θυμαριού και της ρίγανης. 
Τώρα όλα αυτά τα είχαν πάρει τα μαυροφορεμένα ανθρωπάκια.
Τα έχασα αυτά αλλά κέρδισα την σύνταξη. Μπορώ και αγοράζω 200 γραμμάρια μοσχαρίσια μπριζολίτσα κάθε Κυριακή.
Ασφάλεια.

Τί μπορούσα να κάνω για την χώρα μου;
Αφού δεν είχαν όρεξη να αγωνισθούν οι άλλοι (οι άλλοι να αγωνισθούν – όχι εγώ !).
Καλά να πάθουν που την έχασαν. 
 Κάποια στιγμή αρρώστησα.
Με πήγαν στο νοσοκομείο. Άκουσα τις νοσοκόμες να ψυθιρίζουν οτι δεν αξίζει να ξοδεύεται το γερμανικό κράτος για να περιθάλπει συνταξιούχους μετανάστες.
Θα μου κάναν μια ένεση για να με ξαποστείλουν.
Την στιγμή που χώθηκε η βελόνα στο μπράτσο μου ξύπνησα απο τον πόνο. 

Ήμουν ιδρωμένος.
Απ’ έξω ερχόταν η μυρωδιά της ρίγανης.
Άκουγα τα τζιτζίκια.
Ήμουν ακόμη στην πατρίδα. 
Δεν είχα φύγει. Βγήκα έξω και φίλησα το χώμα που σκεπάζει τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Επίκουρο, τον Σωκράτη, τον Μιλτιάδη, τον Λεωνίδα, τον Φίλιππο.
Είναι ακόμη υγρό απο το λάδι και το κρασί απο τις αρχαίες σπονδές. 
Σηκώθηκα και φώναξα μέσα στην νύχτα :
“ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΑΜΑΧΗΤΙ. ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΑΣ ΠΕΘΑΝΩ ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ!”


 

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ: Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί πάνω στην Γη, θα είναι…

dinatos info

Εκπληκτικό κείμενο (από Γάλλο λογοτέχνη)
Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.
Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.
Γκρεμίστε κάθε τι …Ελληνικό από όλο τον πλανήτη…
Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.
Από την ιατρική σας, την… …. φαρμακευτική σας.
Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)
Από την φυσική σας, χημεία
Από την αστρονομική σας
Από την πολιτική σας
Από την καθημερινότητα σας.
Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε…
Θα πείτε «δεν γίνεται».
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη…
Η πρόκληση πάντως ισχύει.»